Ik probeer menselijke problemen te begrijpen door door een surrealistische lens naar onze wereld te kijken en werelden te bouwen die anders zijn dan die waarin we leven.

Surrealisme geeft me de mogelijkheid om elementen van de wereld om ons heen te veranderen om de relaties van menselijke structuren te verkennen. Mens-mens relaties hebben zoveel kansen om ingewikkeld te worden en te bezwijken onder hun eigen gewicht. Wanneer de relaties groter worden dan één-op-één, kunnen de structuren op een zeer gerichte manier beperkend of onderdrukkend worden. Het is ook interessant voor mij om de relaties tussen mens en technologie te onderzoeken. Dit alles roept vragen op over wat het is om mens te zijn, wanneer stoppen we met mens te zijn of worden we onze menselijkheid ontnomen. Hoe herstellen we de mensheid die ten onrechte is weggenomen, en hoe kunnen we nieuwe structuren ontwikkelen die onrechtmatige ontmenselijking voorkomen?

Het bouwen van nieuwe werelden stelt me in staat om de problemen van onze eigen wereld te verkennen door een zekere mate van vervreemding, of om nieuwe problemen te ontdekken die zich voordoen wanneer actuele problemen zijn opgelost (of nooit hebben bestaan om mee te beginnen). Ik geniet ook van de uitdagingen die gepaard gaan met het ontwikkelen van unieke culturen en omgevingen die nog steeds toegankelijk zijn voor menselijk begrip. Nieuwe personages en wezens geven me een uitlaatklep om mijn emoties snel en beknopt te uiten, en het feit dat die personages bestaan in een grotere gecreëerde wereld geeft context aan die gepersonifieerde emoties.

Mijn favoriete media om mee te werken zijn potloden, inkt, markers op alcoholbasis en meer recent digitaal schilderen en fotografie. Mijn traditionele en digitale kunst hebben de neiging om veel expressief lijnenspel te hebben, terwijl mijn fotografie wordt gekenmerkt door beperkte kleurenpaletten en een sterk bewustzijn van licht.

I try to make sense of human issues by looking at our world through a surreal lens and building worlds different from the one in which we live.

Surrealism gives me the opportunity to alter elements of the world around us to explore the relationships of human structures. Human-human relationships have so many chances to become complicated and collapse under their own weight. When the relationships become larger than one-to-one, the structures can become restrictive or oppressive in a very targeted way. It is also interesting to me to explore human-technology relationships. All of these bring up questions of what it is to be human, when do we stop being human or have our humanity stripped away. How do we restore humanity that is wrongly taken away, and how can we develop new structures which prevent wrongful dehumanization?

Building new worlds allows me to explore the issues of our own world through a degree of alienation, or to discover new problems that arise when current issues have been resolved (or never existed to begin with). I also enjoy the challenges that come with developing unique cultures and settings which are still accessible to human understanding. New characters and creatures give me an outlet for expressing my emotions quickly and succinctly, and having those characters exist within a larger created world gives context to those personified emotions.

My favorite media to work with are pencils, ink, alcohol-based markers, and more recently digital painting and photography. My traditional and digital art tend to heavily feature expressive linework, while my photography is characterized by limited color palettes and a strong awareness of light.