Het begon allemaal in de derde klas. Ik had een paar jaar ervaring op mijn rug in vingerverven, macaronikunst en handafdrukstempels op mokken die ik aan mijn moeder had gegeven voor haar verjaardag (en kerstmis ... en moederdag...), dus toen mijn leraar me vroeg wat ik later wilde worden, zei ik: "Een stand-upcomedian." Een jaar later zei ik: "Een egyptoloog." Ik nam echt geen genoegen met kunstenaar totdat ik me realiseerde dat ik nooit meer een wiskundeles zou hoeven volgen.

Sindsdien ben ik teruggegaan naar mijn roots en heb ik mijn gebruik van veiligheidsscharen en het eten van pasta geperfectioneerd. Als ik geen nieuwe merken niet-giftige knutsellijmen bekijk, kun je me honden in de buurt zien uitlaten, races rennen waarvoor ik niet goed heb getraind en meer recepten in mijn crockpot maken dan je moeder.

In de afgelopen maanden heb ik het zo druk gekregen dat ik een paar katachtige assistenten heb moeten inhuren, King Tut (zie, ik vertelde je dat ik egyptoloog wilde worden) en Baker. Ze helpen met het eten van stukjes papier die ik op de grond heb laten vallen en zorgen ervoor dat mijn toetsenbord nog steeds werkt door het om de paar weken te breken. Bedankt, jongens. Ik weet niet hoe ik het allemaal zou doen zonder jou.

It all started in the third grade. I'd had a couple years experience on my back in finger painting, macaroni art, and handprint stamps on mugs I'd given to my mom for her birthday (and christmas…and mother's day…), so obviously, when my teacher asked me what I wanted to be when I grew up, I said, "A stand-up comedian." A year later, I said, "An egyptologist." I really didn't settle on artist until I realized that I'd never have to take a math class again.

Since then, I've gone back to my roots and perfected my use of safety scissors and eating paste. When I'm not checking out new brands of non-toxic craft glues, you can find me walking dogs in the neighborhood, running races I haven't properly trained for, and cranking out more recipes in my crockpot than your mom.

In the past few months, I've become so busy I've had to hire a couple of feline assistants, King Tut (see, I told you I wanted to be an egyptologist) and Baker. They help with eating scrapes of paper I've dropped on the floor and making sure my keyboard still works by breaking it every few weeks. Thanks, guys. I don't know how I'd do it all without you.